W Pniewach znów sukces!

Nadleśnictwo Pniewy stało się częścią sukcesu jubileuszowej edycji. Na placu giełdowym, zlokalizowanym na terenie szkółki leśnej w Dąbrowie, wystawiono około 220 m³ drewna, pochodzącego z Nadleśnictw: Pniewy i Łopuchówko. Tegoroczna najwyższa cena uzyskana za kubik drewna (4500 zł) należała do sztuki drewna dębowego z Łopuchówka. Ogółem w ramach giełdy sprzedano ok 1040 m³ surowca. Do licytacji przystąpiło 15 firm, w tym kilka zagranicznych, dla których polskie drewno jest rarytasem na rynku.

Choć surowiec z nich piękny – to nie pomniki.

Drzewa wycinane na potrzeby aukcji nie są wycinane „na wyrost". Nie są to też drzewa pomnikowe. Pochodzą z planowanych pozycji, ściśle określonych w Planie Urządzenia Lasu. Sedno sprawy stanowi wytypowanie „perełek" na powierzchni przeznaczonej do użytkowania. Każdy leśniczy z początkiem danego roku musi sporządzić szacunki brakarskie na przyszły rok. Wszystkie przeznaczone do wycinki pozycje musi szczegółowo zmierzyć, ocenić pod względem jakościowym i oszacować ile i jakich sortymentów może się spodziewać. Wstępnie typują też te, które mogłyby stanowić materiał na aukcję.

Po ścięciu zaczyna się manipulacja

Często zdarza się tak, że kupujemy pięknie opakowany produkt, którego zawartość rozczarowuje. To uczucie towarzyszyło nam często podczas przygotowań do aukcji. W przyrodzie nic nie jest takie proste jakby się mogło wydawać i nawet świetnie rokujące drzewo, okazuje się po rozcięciu zgnite, z licznymi wadami. Sprawny brakarz potrafi jednak tak manipulować sztukę drewna, aby przy zachowaniu norm jakościowo-wymiarowych osiągnąć jak największą ilość najlepszych sortymentów. Efekt manipulacji brakarzy w Pniewach, było widać na placu.

fot. Adam Moskal - odcięte fragmenty drewna ze zgnilizną

Frontem do klienta

Mamy świadomość, że to co wystawiamy do licytacji to nie byle jaki surowiec. Szanując klienta, drewno przygotowywane jest w sposób bardzo dokładny. Choć jest prawie bez wad, układamy je w taki sposób, aby te najgorsze były łatwo dostrzegalne. Klient licytując sztukę musi wiedzieć co kupuje. Dlatego też osoby obsługujące plac giełdowy jedynie służą pomocą i rozwiewają ewentualne wątpliwości. Staramy się nie przeszkadzać w podejmowaniu ważnych decyzji.

Jedyna taka w Polsce

Najcenniejsze drewno w Polsce sprzedawane jest na różne sposoby, jednak tylko w naszej Dyrekcji, w drodze ustnej licytacji. W innych częściach kraju preferowana jest submisyjna sprzedaż drewna, podczas której podobnie wygrywa najwyższa cena, jednak do momentu zakończenia sprzedaży jest ona tajemnicą. Z punktu widzenia klienta, ta forma jest nieco bardziej uciążliwa, ponieważ do końca nie wie on czy zaproponował cenę wygórowaną czy też korzystniejszą dla siebie. W licytacji ustnej wszystko jest jasne i klarowne.  

Pniewski przebój

Od lat szczycimy się, że drewno jest polskim przebojem na rynku. Mamy to szczęście, że na terenie dyrekcji poznańskiej znajduje się płyta krotoszyńska, na której rosną najlepsze dębiny. Chociaż wybiegamy swym terytorium daleko poza jej zasięg, możemy pochwalić się wyjątkowym w tej części wielkopolski dębem. Nasze województwo sosną stoi i wiemy to nie od dziś. W otoczeniu puszczańskich Nadleśnictw, znalazły się jednak niewielkie kompleksy leśne, na których rosną wyjątkowo ładne dębiny. Las dusznicki w leśnictwie Bytyń oraz koniński w leśnictwie Mielno, to miejsca z których pochodził surowiec z tegorocznej aukcji. Lasy te prowadzone są ręką człowieka od wielu, wielu lat. Sukces dzisiejszych licytacji zawdzięczamy pokoleniom leśników, którzy dawnymi czasy zadecydowali o jego składzie gatunkowym i hodowli.

Jubileuszowa aukcja

Historia aukcji krotoszyńskiej rozpoczęła się 17 grudnia 1990r. Jej niewątpliwy sukces skłonił organizatorów do kontynuacji tej formy sprzedaży i w 1992r. przygotowano kolejną. Od tamtej pory, giełda niezmiennie organizowana jest w trzeci czwartek stycznia. W tym roku odbyła się XXV edycja. Pod koniec stycznia na terenie Nadleśnictwa Pniewy odbyła się narada podsumowująca, w której uczestniczyli przedstawiciele kilku Nadleśnictw. To doskonała forma wymiany oraz nabywania doświadczeń. Wielu leśniczych bardzo rzadko ma do czynienia z odbiórką drewna okleinowego, a niektórzy przez całą swoją karierę nigdy tego nie robili.

Mając świadomość tego, że zarządzamy mieniem Skarbu Państwa, leśnicy czują ciążący na nich obowiązek zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasu. Lasy Państwowe muszą sprostać oczekiwaniom rynku drzewnego przy jednoczesnym zachowaniu wartości przyrodniczych lasów. Takie przedsięwzięcia jak aukcja krotoszyńska to świetny przykład gospodarności i racjonalnego wykorzystania możliwości produkcyjnych lasów nadleśnictw biorących w niej udział.